Çoçuk odaklı 32 saat

Çocuklar birbirinden öğrenir. Çizmek için Elif GDB (Genç Doğa Bilimci) çantasıyla bir çizim masası oluşturdu. 

Öğlen yemeği hazırlığında salatalık ekibi iş başında.  Herkes bıçak kullanıyor: Avusturya'da büyüyen çocuklar aletler kullanırken risk değerlendirme ve sorumluluk öğrenir. 

Mutfakta fizik? Plastik masa örtüsünün dokusunda biriken kiri temizlemek için deterjan şart olmadığını ıspatlandı.  Nemli süngeri bir dakika bırak, kırı silince kalkar.  

Bulaşık suyu güneş fırında ışıttık. 

Yerde bulduğu tırtıklı bir demir parçası bulan Atlaş ona fayda buldu: sürterek dalın kabuğu çıkartmak.  Geçen sene kesilen kuru dalı düzgün açma tekniği geliştirirken kokusu fark etti: "Yulaf". 

Bu sene topladığım tohumların topa geçme zamanı geldi: Solucanlarımın gübresi, baharda ayrık kökü çekerken topladığım kili ve su: iyice karıştırınca köfte yaptık. 

Tohum topları kurutmak için Lukas bir "Taş Ocağı" tasarladı : güneşten aldıkların ısıyı kaptaki toplarını kurutuyor.  

Vinç oyunu düz zeminde oynanır.  Çakılda dengeyi tutturmak zorlaştırır.

Çadırda yatma zevki Ağustos 2021 sıcaklığında çok sıcak!!! Sabah saat 8.30'da Keşif Point yanında bankta Theresa!yla oturduk, çocuklar hala uyurken.  9.cu ayağın gölgesi serinlik bir süre oluşturmuştu; şimdi viyadüğün yatay gölgesi üstümüzden geçmeye başladı: 15 dakika sonra çadırda yatılmaz olacak. 

Henüz kaplamadığımız Dom'u görür görmez, Atlas onu memleketinde bir çocuk parkında tırmanış yapısına benzetti.  Annesi böyle bir fonksyonu olmadığını söyleyince tırmanmaya devam etti (agırlık konusunda çocuğu taşar bilgisi verdim) - uyarı almış çocuk daha yukarıya gidiyordu, ta ki kendisi güvensiz hissetti.  Sakince Theresa altına geldi ve "Yapabilirsin. Ayağını geriye uzat... yerini bulursun" dedi.  Rehber olarak, Atlas'a kendi çözümünü bulmaya destek verdi; kurtarmadı.  İlerde bu vatandaş riskleri ve kendi potansyelini daha iyi değerlendirir. Bağımlı kalmaz, çözüm oluşturur.  

Akşam olunca Herkül'ü serbest bırakma zamanı geldi.  Büyük bir köpek olduğunu farkında olmaz, oynamak isteyen çocuklar korkabilir.

Akşam Seda'ya gittik. Theresa bu eviyi hiç görmedi. Ne mutlu bir aile! Ecrin büyüyor, yakında 2 yaşı dolduracak. Seda Lukas'ın resimlerini görmek istedi...

ve Tahir Lukas'ı (bana hiç göstermediği) takım koleksyonuyu çizmeye davet etti.  Lukas, sessizce çizen biri olarak fırsatlar yaratıyorsun!  Örnekler arası yarım yapılmış biri: bir meşe ağacın yarım çapından yaşken kasnak yapılır.  Hayvanın boynuna takma sistemi, ve ortasında takımın takılma yeri: ikisi sade şekilde işi sağlam yapar, tam tecrübenin ürünü.  Sessizlik mi? Onümüzde o kadar çan varken, hepimiz aynı anda çaldık! Sesli kaydetseydim...  

Köy göcüren çiçekleri bolcak tohum üretirken kelebek çekiyor.  Bu "Yeni Benekli Melek" kelebeği sağ ön kanatın yarasından mı kolay çekebildim mi?  Çocuklarla karınca sürüleri izledik. Düz sırada yürürler, kimyasal işaretleri takip ederek.  Taşıdıklarına göre, yuva yerini anlaşılır.  Yuvaya doğru tohum taşır.  Yuvadan tohum kabuklarını çıkartırır: yanlarda çöğlükleri bulunur.  Karınca atıkları içinde birçok tür yaşar.  Karınca izlerken, ayağıma çıkıp yemek arayışta olan bir karıca ısırdı! "Bak, sen de yemek oldun" dedi Lukas! 

Hisarköy'ün ortasında bir yuvada leylekler yavru büyütüyor.

Yıllar önce Theresa özellikle Ekrem Dayı ve Saadet Teyzeyle bir bağ kurmuştu.  Ekrem Dayı'nın vefatı duydumuzda hemen Saadet Teyze yanında gidince, Theresa'ya mesaj attım: yolda, geliyorlardı.  Saadet Teyzeye söz verip, Theresa'yı getirecektim. Taziyeye getirdim. İlk dakakalarda üzüntülü hüzünlü fotoğraf çektim; geçmiş anları, paylaşımları ve birlikteliklerimizi hatırlayınca gülümsediler.  Hayat devam edecek; Ekrem Dayı böyle isterdi.