Merhabalar! Ben (Berrin) Güneşköy Kampı hatıralarımızı kendi gözümden, kalemimden anlattım. Sizinle paylaşmak istedim. Bu hafta sonu için teşekkür ederim.
Bensu ilk defa Güneşköy'de gece kalmaya gelince...
Bugün öğleden sonra Claire ile Güneşköy’e geldik. Geçen yıldan bu yana gelememiştim☹. Zamanımın ve enerjimin çoğunu Ordu’daki evin inşası almıştı…
Hafta sonu sokağa çıkamadığımızdan Güneşköy’e cumaları gidiyoruz. Bu sabah Claire’in bir notunu buldum. Kendini iyi hissetmediğinden gelemiyeceğini yazmış. Gelebilseydi...
Daha iyi koşullarda yaşamayı, daha iyi bir Ben’i birçoğumuzun düşlediğini biliyorum. Sanki Türkiye şartlarında yaşamasak, bizi geren o iş hayatımızdaki insanları görmesek, daha modern bir ailenin çocukları olsak, hepimizin daha iyi
Evden çıktığımda araba seslerinin olmadığı, yeşile biraz da olsa temas edebileceğim ve kendi kendime kalabileceğim yerler arayıp bulamadığım bir haftadaydım.
COVİD19 karantinada haftalar içerden sonra Güneşköy'de beni karşılayan bu harika korkuluk!
Gülümseyerek gelenleri karşılamak için orada vardı.