Görünmeyen

Koreli gönüllüğümüz Kim ile patateslerin dibindeki otlarını saatlerce çektik. Meditasyon gibidir.  Alışınca, bakmadan parmaklarlar yere bağlı noktası bulunca belli bir açı ve güçle çekilir.  Yer yer kalın olan sarmaşık örtüsü bazen semize karşı yarışamaz.  Merve, bu fotoğrafta toprağı kaplayan otların çoğu bildiğin semiz otu.  Sarmaşık kadar güçlü değil ki onun kadar derine inen ip kadar sağlam bir kökü yok.  Sarmaşık gövdeleri bulduğu herşeye sarar, mümkünse yukarıya çıkmak amaçlı - daha fazla ışık olunca daha çiçek, daha yaşayacak tohumlar üretir. Başka bitki bulmazsa kendi saplarını bulur ve keçeleşme gibi birbirine sağlam tutarak kaldırılmasını zorlaştırır.  Semiz ise başka bir bitki boğmaz, sadece alttan başka bitkilerin suyunu çeker.  Yakında semizler çiçeklenince artık yenilmez.  

Güneşin en batı noktasında, batmadan son ışınlarında viyadüğün ayak gölgeleri en doğudaki tepelerde hemen hemen yatay çizgi çizdi.  Ayaklarımız (9-10-11) Balaban deresinin ötesindeki üçlü olan 14-15-16'dan hesaplanır.  İç Anadolu'nun yüksek platoda astronomi için uygun ortam.

Kadir'in ailesine geçen haftaki destekleri için teşekküre gittiğimde yer sofrası hazırdı.  Ne ziyafet, ellerinize sağlık.  

Scolymus hispanicus (Altın dikeni – Golden thistle) çiçeklenmeye başladı. Papatya ailesinden sap sarı, ancak mevsimin iklim ve aç otoburların gereğiyle yaprakları belirgin dikenli, tam iç Anadolunun geleneğinden.