AL-IT-Edige

Bazen planlar istediğimiz gibi çıkmayınca umut kesilir ve akışına bırakırınca hiç planlanılmaz olay yaşanırız. İşte böyle bir gün… Otobüs için kayıt formu maf ettikten sonra (Google Form daha iyi öğrendim şimdi) son anda 12 kişinin yolculuğunu çözebildim. Transporter Yüzüncü Yıl’dan, bense ODTÜ Batı yurtlardan 2 Arnavultlu alıp, 2 Ordu’luyla devam ettik. (Arnavutluk = AL kodlu).

Eksilmedik: 3 araba daha büyüklerle 4 çocuk geldi. Geçen senenin solucan gübresi ayıklanırken dana burnu larvaları çıktı – tavuklar bayıldı!

Evet tavuklar! Tavuklar o kadar alıştı bana ki ben kümesi temizlerken kuluçkaya gelir.

Tavuklar arası ses farkların duyuyorum. Merak ederim, neler söylemeye çalışıyorlar? 50 sene önceki kömşum, Mme.Maillard bana neler öğretebilirdi… Ana kümesin tam temizliği oldu; sağol İbrahim. Tavuklar artık daha sağlıklı.

Kaç haftadır her sefer temizledim. Bazen başkalar destekler. Bu sefer en küçük. 3 yaşında, tavuklara girdiğiden korkmaması için temel hareket öğrenince, kümesin içine gelip seyredici kalmadı. Tavuklardan birin ona yumurta yaptı; saatlerce elinde hiç kırmadan sakladı Atlas.

Batı çitin kenarında kompost çalışması ilerliyordu. Kuru domates bitkileri geniş kalın yatağında trambolin gibi zıpladık ezmek için; üstünde yanmış hayvan gübresiyle kapatıldı. Bir kaç gün içinde gelen karlara hazır!

Ya IT soruyorsunuz… Geçen haftasonu İbrahim Doğa Koruma Merkezinin bir projesinde İtalya’daydı. Doğa’da bakmak, görmek ve anlamak nasıl aktarılır? Öğretilecek değil. En beğendiği etkinlik “Parkur”du. Güneşköy’ün versyonu güneş battıktan sonra keşfe çıktık; yıllardır gezdiğim doğa ilham verdi! Biz olmazsak da doğa devam eder. Yamaçlarda taşlar arası soğanlı bitkilerin yaprakları çıkıyor.

Toplu araç daha çevreciyse, küçük araçla daha esnek olduk. İki hafta evvel, Edige‘den dönerken bir cenaze renkli evinde – Sıdıka rahmetli oldu. 2015’te çektiğim fotoğrafını verecektik dün. Sabah ev açık ama boş, akşam aynı… Karşıda ev önündekilere sormaya gittik. Sıdıka, sayende Muhtar Ahmet ve eşi Aysel ile tanıştık. Onlar da organik üretiyor. Yanlarında Yüksel teyze – o da fotoğrafta – sevindi. Elmadağ’a acil gitme ihtiyacı vardı. Arabaya 6 kişi sığdığını biliriz… Yanımda oturan Deni çok sevindi “Ninemi hatırlattı!”. Akıllarımızda bağlantı kuralım ????