Üveyik peşinde...

Geçe hafta otobüsü verimli dolduramayınca, Cumartesi 2 arabayla yola çıktık. Hiç çağrı yapmadan 8 kişi gece kalmaya çıkıyorduk!  5 kişi daha günü birlik olsaydı gelecekti - haftaya olsun.  

7 günde doğa ne kadar değişti - kış olmayacak artık, her taraf yeşerdi.  Otlar çoştu, ağaçlar yaprak ve çiçek patlamasında.  Sürülerde kuzular annelerle geziyor  

Bu sefer başımızda sıkı organizasyon olmadan tayfamız bir şekilde raya girdi: 

• 60 kara çam dikildi tavuk arazisinda.  Kimi daha ağır çalışırken, herkes yapabildiği kadar çalıştı.  
• Palamut dikme - Ceyhan, babanı düşünerek diktik. 
• Ot çekme
• Tavuk temizleme
• Solucan yemi hazırlığı
• Tohum ekme
• Ve benim yabani çiçeklere dalma doğal şifa - uykudan daha iyi kafa dengeler.

Şantiye işleri azalıyor.  Ayakların çoğu "kulaklı".  Yne de mesai bitine kadar doğanın sesleri tam duyulmuyor. 

 Çoğu oyun oynarken AB proje ekibi dışarıda başvuru çalışıyordu.  Karanlıkta kurbağa sesleri ve üveyik ötmeleri arası bir köğek havlaması.

Sabah sulama göletinden yine kurbağa korosu yanında üveyik sesi geliyordu.  Göletin kenarına geldiğimde sustu, beklemem nafile.  Ayrıldığımda yine başladı... kayalara gittim ama hareket yok.  Çok iyi saklanıyor!  Ara, ara, farklı yöntemle yaklaşmaya çalış...