Perde dikmek

ODTÜbüs yolculuğu hoş – herkesle yolda görüşebiliriz, eski motorun sesinden daha fazla bağırınca. Yeni boyanan aracımızın yaşı 50e yaklaşmalı… ODTÜ kullanımlarını sürdürüyor. Araçtan çok ötesi – ortamdır.

3lü ekipler oluşturduk: “çukur aç – gübre serp (Doğuş sağolun, gübreyi dağıtan kepçe sizdendi. Kazma, kürek bel de sizden) – ağacın köklerine zarar vermeden siyah naylonu kesip çıkart – fıdanı dik tutup, çukuru toprakla doldur – ağaçın etrafına ayakla iyice bas (ki hava boşluk kalmasın. Onlardan yeni dikilen fidanlar ölür) – üstüne yine gübre serp.

Can suyu bu mevsimde o kadar kritik değilmiş… Her delik kol gücüyle açıldı. Yasemin bize Aikido kılıç tutuşuyla kazma nasıl kullanılır ğösterdi. Dikilecek 400 dik ardıç (Juniperus virginiana) sadece 20 küsür yarına kaldı. İşte bugün ana terasların güney kenarlarında rüzgara karşı perde diktik. Üçlü ekiplerden biri Theresa Lukas (4 yaş) ve Atlas (2 yaş). Bir kaç sene sonra çocuklar “Biz de katıldık!” diyebilirler.

Her havaya hazır olmak gerek. Şaşkın sadece biz değiliz. Bu mevsimde peygamber böceği neden hala yeşil? Temmuz ayında sararacaktı… Solucan gübresi paketlenmeden elekten geçirilir…

Kaç aydır her gittiğimde tavuklara bakıyorum: yem vermek, daha fazla yem fermanteye bırakmak, suları temizleme, kümeslerinden kovalarca dışkı çıkartma, folluklardan yumurta alıp taze saman sermek.

Aral, Sak sana selam söylüyor! Daha zor tanırım çünkü kuyruktan eksik tüyleri tekrar çıktı. Mütevazi ibik ve siyah kulak tüylerinden en çok sakin güvenli davranıştan tanırım. Dönüş yolunda hala yenilikler öğreniyorum – mezun olmadan Berin bize İklim Çalıştayını yapar mısın bize?