Vatan görevimizi yaptıktan sonra Atila’yla yola çıktık (Arazide su kesildi, sorun pompada mı?) Yolda Ata’yı alıp doğaya daldık – ne kadar önceden planlar yapılsa, en güzeli anda olup sesler, kokular, dokular ve görüntülere odaklamak.
Çocukların saf içtenlikle gezmek müthiş. Yabani bademler çiçeklerinden, geçen seneden kalan bademleri (bazılar kış boyunca doya doya bademi yiyip şişmanlayan kurtlu), ve sivir dikenlerinden tanımak, karaçalının daha ince ama her yönü savunan dikenleri yanı sıra koca yuvarlak tohumlarından tanınır. Hititlerin takılarda görünür. Her hangi medeniyet bunlardan ses çıkartırır mıydı – çalı çalar mıydı??? süt görünüşlü ama kuruyunca yapış yapış olan sütleğenin suyu, kekik (oturup topladık, yemek için ve çay için), …, nemli toprak ve gübre, canlı salyangoz (boya badanalı, ve ağızında şeffal bir zar (ki kimse girmesin, ve de nem kaybı olmasın), kayalardaki yosun çeşitleri, yabani sarımsağın sihah tohumu (çitin ötesine attı Ata), karınca çöplüğü, kaplumbağa tüneli, cam bıçak (taş), pamuklu bitkiler (tohum ve yapraklar), pırlantalar, … hazinelerimiz bitmezdi.
Ve resim yaparken ne kadar daha fazla farkederiz!
Ata, yine gezelim mi?