Kış geçiyor; üçüncü cemre 10 gün önce düştü. Kurak döneme son veren yağmurlar arası puslu günde iki arkadaşı gezdirdim. Göze batan viyadük çağdaş hayatı hatırlatırsa, yüzeysel görüntülerin ötesine geçince geçmiş zamandan çabalar, ileriye potansyeller, alanın dışındaki anlamları, Türkiye ve dünayaya yankıları aklımıza gelir.
Bu siyah tırtılları önceki yıllarda da görmüştüm kış bitmeden, havalar hala soğukken. Uyuşuk değil... Yaklaştığımı hissettiğinde geriye çekilip kayboldu. 3 çift ayakları sağ tarafta. Büyümek için ortalama 5 defa gömlek değişir. (Bunu tüylü tırtıl nasıl yapar sorarsanız, daha tüylü farklı bir tırtılın gömlek değitirmesi bu linkte: https://www.youtube.com/watch?v=DzdFI79godo). Toparlayınca ... terk ettiği gömleği yer: kitin uzun bir polisakarit, besin değeri yüksek. Doğada hiç birşey boşa gitmez.
Yiğit naylon serada yetişenleri inceliyor. Sıcak ve nemli ortamda beyaz melekler aktif. Daha ağır uçarsa da, dışarıda bile var.
Şeckin'in öğrendiği bitkileri arası: bir yabani badem çalısı yanında. Çiçekliyken kolay tanınır. İkinci ziyaretinde tanır mısın?
Dikenleri meşhur olan Karaçalı'nın yapısını bu kadar net görünmesini daha önce görmedim. Latincesi Paliurus spina christi olunca, herhalde İsa'nın dikenli tacı bundan yapıldı. Kendisini iyi geliştiren bu türün dikenleri çooook sağlam.
8 hafta gelmeyince, bu yılın Navruz çiçeklerini kaçırdım. Yüzbinlerce seneler yaptığı gibi, bensiz çiçeklendi tabii ki...
Bozulup bozulmayanlar arası: Doğanın oluşturduğu çözümler çeşit çeşit. Doğanın ürettiği herşey gibi, boşa giden birşey olmaz. Ancak İç Anadolu'nun rüzgarlı yamaçlarda büyüyen gevenlerin dayanaklı olmalı, gövdeleri sert. Çürüme nereden başlar? Yanmış gibi duran kalıntıların en uzun duran gövdeler. Kalın kabukların için yok olunca artistik borular duruyor. Ortadaki beyaz parçasıysa doğada uzun yıllarda çözülmez: insanın ürettiği ıslak mendillerden biri! Plastiktir.