2 Pazar gitmeyince toprağı özlemiştim. Yakıcı sıcaklar geçmiş artık. Sulanılmayan yerler sararmış. Az çiçek kaldı; arılar meyve peşinde. ‘Hornet’in Türkçesi nedir: eşek arısından büyük (kahve rengi, 4cm uzun Vespa crabro). İki tane gördüm. Yuvaları nerede? Uzaktan saygılı olalım!
Ayçiçekleri topladık: bazıları bezle kapatmıştık ama dığerleri kuşlar tarafında fazla yenmemış. Tohumları çıkartma yöntemi Ali Osman gösterdi: kuru çiçek başları büyük taşa vurulunca tohumları bırakır. Yaş çiçek ise daha zor bırakır.
3 sıcak haftadan sonra solucanlara su verirken komposta baktım. Böcek ve diğer canlı türleri bir gün incelemek gerek; nasıl yapılır? Bugün bir kaç solucan yavrusu saydım. Toz halinde yumurta kabukları 6 hafta (cıvarında) önce komposta karıştırmıştım: yumurtlamaları için kalsyum kaynağı olurmuş.
İki güneş kurutma sistemimiz için 2 raf kesilmiş domates hazırladık. Matematiksel tahminiyle her rafta 400-450 domates çeyreği varmış; 100 domates… Ali, 2 bitkiden mi geldi? Domatesler iyimiş bu sene.
Batı çitteki karaçalılardan biri o kadar genişlemiş ki çitten sebzelere kadar yolu kapatıyor. Makas ve sabırla dalları kesmeye başladım: bitki yapısından koruma mekanizmaları tasarlanılır! Dikenler öyle açıda ki geçen her şey (Koyun yünü, insan Tşırtü…) yakalar. Yol açıldı, yırtılmış parmaklarım dikenle dolu.
Yıldız dikenleri çok başarılı. Onlara karşı seneye başka çözüm deneriz: sapları 1 metreden uzun olur, her kökten ondan fazla sap olur, ve dikenleri Orta Dünya’nin kötü yaratıkların silahları gibi. Bu ay tam olgunlaşmış, hemen kopuyor ve batar: ayakkabıların altından onlarca bıçakla çıkartmak gerekti. Acaba tohumların %90 toplanıp atılırsa, seneye daha az çıkar mı? Toplamak etkin bir önleme olur mi?